Belastbaarheid van kabels

Door de dagelijks wisselende belasting zal in de praktijk de maximale temperatuur van de kabel bij het maximum van de dagcyclus niet zo hoog zijn als hij zou zijn bij een stationaire stroom van die grootte. Kabelfabrikanten geven de belastbaarheid van kabels op voor specifieke omstandigheden en voor kabels in stationaire toestand, maar het is dus mogelijk de kabel tijdelijk meer dan nominaal te belasten. Voor deze dynamische belastbaarheid van de kabel bestaat sinds de jaren tachtig de norm IEC 60853.

Hiermee kan voor elke specifieke cyclus een maximale dynamische kabelbelastbaarheid worden uitgerekend, die groter is dan de stationaire belastbaarheid. Ook kan de mogelijkheid voor een tijdelijke vergrote stroom (noodstroom) in het geval van een omschakeling in het distributienet worden uitgerekend.

In de kabel treden verschillende verliezen op. Voor LS- en MS-kabels zijn de belangrijkste de ohmse verliezen in geleider, afscherming en armering. Door deze ohmse verliezen is de kabel een warmtebron die afhankelijk van het type tot 90ºC warm mag worden. De warmte wordt door de isolatie, de bedding, de buitenmantel en de omgeving afgevoerd. Als hierdoor de bodem rond de kabel uitdroogt, heeft dat gevolgen voor de belastbaarheid. Ook warmtebronnen in de omgeving, zoals een stadsverwarmingsleiding of andere kabels beïnvloeden de maximale belastbaarheid.