|
<< Klik om de inhoudsopgave weer te geven >> Navigatie: Berekeningen > Loadflow > Loadflow: Algemeen |
De methode die in Vision wordt toegepast om de spanningen en stromen in een elektriciteitsvoorzieningssysteem te berekenen is de loadflow volgens Newton-Raphson. De methode is voor het eerst beschreven in 1961 en 1967. De loadflow convergeert snel naar een oplossing en vanaf de introductie van sparse matrixtechnieken en optimale ordening ten behoeve van het eliminatieproces waren geheugenruimte en rekentijd geen probleem meer. De Newton-Raphson loadflow is met succes beproefd en is wereldwijd geaccepteerd.
Zie voor meer informatie: newton-raphson.pdf.
In het netwerk komen transformatoren en synchrone generatoren met spanningsregeling voor. De regelactie van deze componenten beïnvloedt de spanningen in het netwerk en daarmee de stromen en de belastingstromen. Tijdens het oplossen van de netwerkvergelijkingen wordt ervan uitgegaan dat eerst de generatoren regelen en pas daarna de trappenschakelaars van de transformatoren. Het automatisch regelen van de transformatoren kan uitgeschakeld worden; het regelen van de generatoren niet.
De meeste netten zijn gekoppeld met een extern net, waaruit het te bestuderen net gevoed wordt. Dat externe net wordt vertegenwoordigd met een netvoeding, eventueel met een gereduceerd model (de belangrijkste transportverbindingen) van het externe net. Indien een netdeel niet in verbinding staat met een netvoeding, is dat netdeel een eiland, tenzij het netdeel gevoed wordt door een synchrone generator met spanningsregeling en frequentie-vermogens-statiek. Vision regelt dan het vermogen van de aanwezige synchrone generatoren zodanig, dat de opwekking in balans is met de belasting in het net. Voor meer informatie, zie: eilandbedrijf.
Zie ook: